Hindistan’daki kadınlar adil bir anlaşma yapıyor mu? Sembolik olma riskini göze alsak bile, bu soru Dünya Kadınlar Günü’nde sorulmaya değer. Rakamlar kendileri için konuşur. 2019 genel seçimlerinde Lok Sabha’ya seçilen kadın milletvekillerinin oranı sadece %14’tür. En son Periyodik İşgücü Araştırması (PLFS) raporuna göre, 15 yaşın üzerindeki kadınların yalnızca %33’ü çalışıyor ve hatta iş arıyor, bu oran erkek meslektaşlarının %77’si. Ocak ve Aralık 2019 arasında gerçekleştirilen Zaman Kullanımı Araştırmasına (TUS) göre, ortalama bir Hintli kadın zamanının %19,5’ini ücretsiz ev işi veya ücretsiz bakım hizmetleri yaparak geçiriyor. Erkekler için bu rakam sadece %2,5. En son Ulusal Aile Sağlığı Araştırması (NFHS), 15-49 yaş arası Hintli kadınların %58’inin anemiden muzdarip olduğunu, bu problemden muzdarip olan erkeklerin oranının iki katından fazla olduğunu gösteriyor.
İşler iyiye mi kötüye mi değişti? Bu sorunun cevabı biraz daha karmaşık.
Sağlık göstergelerine gelince, NFHS son birkaç on yılda bir miktar gelişme gösteriyor. Kadınların çeşitli çalışma alanlarında cam tavanı yıktığını öne süren çok sayıda anekdot niteliğinde kanıt olsa da, PLFS gibi makro araştırmalardan elde edilen rakamlar hayal kırıklığı yaratmaya devam ediyor. Toplumsal alanda, daha fazla toplumsal hareketlilik ve seçimin, kadınlara yönelik eski şiddet/baskı biçimlerinin yerini yeni biçimlere bırakmasıyla sonuçlandığına inanmak için nedenler var. 1980’ler çeyiz ölümleriyle ilgiliyse, 2020’ler kadınların birlikte yaşadığı topluluklarda maruz kaldığı şiddetle ilgili manşetlere giderek daha fazla çıkıyor.
İşler nasıl iyileşebilir? Bir bütün olarak Hint toplumunun, yalnızca gelişmiş dünyada değil, gelişmekte olan dünyada da diğer ülkelerden daha fazla kökleşmiş ataerkil ahlaksızlık sorunu olduğunu kabul etmeden bu cephede ciddi bir şekilde hareket edilemez. Sosyal hareketler ve davranış değişiklikleri burada hala önemlidir. Bununla birlikte, kadınların karşılaştığı birçok yapısal sorunun Hint toplumu ve ekonomisindeki daha büyük eşitsizlik sorunundan ayrı tutulduğu gerçeğini göz ardı etmek hata olur. Eşitlik davasının Hindistan’da ilerlemesi için, ekonomik mücadeleler arenasının toplumsal cinsiyet ve kast mücadeleleri ile kesişmesi gerekir.
HT Premium yıllık planlarında %70 indirimle renkli bir fırsat yakalayın
HT Premium ile sınırsız dijital erişimin keyfini çıkarın
İşler iyiye mi kötüye mi değişti? Bu sorunun cevabı biraz daha karmaşık.
Sağlık göstergelerine gelince, NFHS son birkaç on yılda bir miktar gelişme gösteriyor. Kadınların çeşitli çalışma alanlarında cam tavanı yıktığını öne süren çok sayıda anekdot niteliğinde kanıt olsa da, PLFS gibi makro araştırmalardan elde edilen rakamlar hayal kırıklığı yaratmaya devam ediyor. Toplumsal alanda, daha fazla toplumsal hareketlilik ve seçimin, kadınlara yönelik eski şiddet/baskı biçimlerinin yerini yeni biçimlere bırakmasıyla sonuçlandığına inanmak için nedenler var. 1980’ler çeyiz ölümleriyle ilgiliyse, 2020’ler kadınların birlikte yaşadığı topluluklarda maruz kaldığı şiddetle ilgili manşetlere giderek daha fazla çıkıyor.
İşler nasıl iyileşebilir? Bir bütün olarak Hint toplumunun, yalnızca gelişmiş dünyada değil, gelişmekte olan dünyada da diğer ülkelerden daha fazla kökleşmiş ataerkil ahlaksızlık sorunu olduğunu kabul etmeden bu cephede ciddi bir şekilde hareket edilemez. Sosyal hareketler ve davranış değişiklikleri burada hala önemlidir. Bununla birlikte, kadınların karşılaştığı birçok yapısal sorunun Hint toplumu ve ekonomisindeki daha büyük eşitsizlik sorunundan ayrı tutulduğu gerçeğini göz ardı etmek hata olur. Eşitlik davasının Hindistan’da ilerlemesi için, ekonomik mücadeleler arenasının toplumsal cinsiyet ve kast mücadeleleri ile kesişmesi gerekir.
HT Premium yıllık planlarında %70 indirimle renkli bir fırsat yakalayın
HT Premium ile sınırsız dijital erişimin keyfini çıkarın